Doar was doch wat! Wat was dat blos, wat gellt denn för September…? Mien Stüern heff ik nich betoahlt. Dat Amt schickt en „remember“.
Dat kummt vun miene Urlaubstiet,
vun all dat veele Prassen.
Mien Geld is futsch, ik bün bankrott,
nix mehr mit „hoch de Tassen“!
Nu heit dat: Klotz mal düchtig ran
un spoar dien „Pieselotten“!
Süss foat se mi noch bi de Büx,
un ik — ik krieg de Motten!
De Bühler Plummen sünd nu riep,
de grooten un de lüttgen.
Wi plückt se af; un de mit Wöörm,
de loat wi ruhig sitten.